پگاه آهنگرانی از ترانه علیدوستی در بی بی سی چه چیزی گفت و نمایش داد؟

مستند «ترانه» به کارگردانی پگاه آهنگرانی که اخیراً از شبکه بی‌بی‌سی فارسی منتشر شده، بر زندگی و دیدگاه‌های ترانه علیدوستی پس از وقایع سال ۱۴۰۱ تمرکز دارد.

به گزارش روز نو علیدوستی در بخش‌هایی از مستند درباره دلایل کاهش و توقف فعالیت سینمایی خود صحبت می‌کند و این تصمیم را در پیوند با شرایط اجتماعی و تجربه‌های شخصی‌اش توضیح می‌دهد. همچنین بخش‌هایی از روایت به خاطرات او از دوران بازداشت در زندان اوین اختصاص دارد؛ خاطراتی که به‌صورت روایت اول‌شخص و بدون ورود به جزئیات حقوقی یا قضایی بیان می‌شوند.

در کنار این موضوعات، علیدوستی برای نخستین بار به بیماری خود اشاره می‌کند و تأثیر آن را بر زندگی و وضعیت روحی‌اش شرح می‌دهد. این بخش از مستند، بیش از هر چیز بر تجربه فردی سوژه و برداشت شخصی او از رویداد‌ها استوار است.

یکی از محور‌های بحث درباره مستند «ترانه»، نقش پگاه آهنگرانی به‌عنوان کارگردان است. آهنگرانی در دو تا سه سال اخیر چند مستند پربیننده با محوریت موضوعات سیاسی و اجتماعی ساخته و «ترانه» نیز در ادامه همان مسیر ارزیابی می‌شود. انتخاب سوژه، نحوه تدوین و تأکید بر روایت احساسی، از جمله عناصری است که برخی منتقدان آن را نشانه جهت‌گیری مشخص اثر می‌دانند. در مقابل، حامیان این رویکرد معتقدند مستند اساساً قرار نیست نقش گزارش بی‌طرف را ایفا کند و هدف آن بازتاب یک تجربه شخصی است. در مجموع، «ترانه» چه به‌عنوان یک روایت فردی و چه به‌عنوان اثری با رویکرد سیاسی، بار دیگر توجه‌ها را به نقش مستندساز، مرز میان روایت شخصی و تحلیل، و تأثیر رسانه‌های برون‌مرزی بر شکل‌گیری افکار عمومی جلب کرده است.